ทิ้งห่างไปเกือบ ๔ เดือน กว่าจะได้เวลาเอากระดาษโน๊ตเพลงเก่า ๆ ที่ได้มาสมัยเรียนป ๔. (ก็เมื่อ ๔๓ ปีที่แล้ว) มาบันทึกเอาไว้ก่อนมันจะเปื่อยไปตามกาลเวลา
ถ้าใช้เกณฑ์ปัจจุบันที่คนสมัยนี้จำนวนไม่น้อยยึดติดกัน
ที่ว่าประเทศสหรัฐอเมริกาจะสนับสนุนเฉพาะประเทศที่มีรัฐบาลประชาธิปไตย
ก็ต้องเรียกว่าผมโชคดีที่ได้เกิดและเติบโตมาในยุคที่ประเทศปกครองด้วยรัฐบาลที่แสนจะเป็นประชาธิปไตย
ดังจะเห็นได้จากในช่วงเวลานั้นประเทศเราได้รับความช่วยเหลือเป็นอย่างมากจากสหรัฐอเมริกา
ไม่ว่าจะเป็นการให้ทุนการศึกษา
การพัฒนาการศึกษา การสร้างฐานทัพ
(ทั้งฐานทัพอากาศและฐานทัพเรือ)
การตัดเส้นทางถนน
(โดยเฉพาะเส้นทางไปยังภาคอีสานที่กลายเป็นถนนมิตรภาพและถนนยุทธศาสตร์สาย
๓๓๑)
รวมทั้งเม็ดเงินจากการจับจ่ายใช้สอยของคนอเมริกัน
ไม่ว่าจะเป็นสถานบันเทิงตามสถานที่ต่าง
ๆ ทั้งในกรุงเทพและต่างจังหวัด
(โดยเฉพาะบริเวณรอบฐานทัพ)
ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่ว่าทำไมสมัยนั้นจึงมีเพลงปลุกใจและเพลงมาร์ชสำหรับเดินสวนสนามให้ได้เรียนได้ร้องอยู่เป็นประจำ
แต่ที่เขาเอามาสอนให้ผมได้เรียนนั้นคงไม่เกี่ยวกับการปลุกใจอะไรหรอกครับ
คงเป็นเพราะต้องการให้ได้เรียนได้รู้จักกับเพลงที่มีท่วงจังหวะทำนองต่าง
ๆ ไม่ว่าจะเป็นเพลงช้าหรือเร็ว
เพลงสำหรับฟัง สำหรับเดินพาเหรด
หรือเพื่อการลีลาศก็เท่านั้นเอง
อย่างเช่น ๒
เพลงที่เอาโน๊ตมาฝากกันในวันนี้คือเพลง
"หน้าที่ทหารเรือ"
และ
"ทหารพระนเรศวร"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น