แม่นก กกลูกนก (๑๐) MO Memoir : Sunday 26 January 2563

ดูเหมือนที่ตรงนี้จะเป็นที่ประจำไปแล้ว ทั้ง ๆ ที่มันไม่มีกิ่งไม้ใบไม้มาปิดบัง แต่คงเป็นเพราะมันเป็นมุมที่กระรอกวิ่งเล่นมารบกวนก็ไม่ได้ และงูก็ไม่สามารถเลื้อยมาถึงได้ ส่วนตัวที่มาทำรังนั้นก็ไม่รู้ว่าเป็นตัวเดิมหรือเปล่า เพราะไม่เคยจำหน้านกที่บินมาแถวบ้านได้สักตัว ครอกที่แล้วก็ได้ลูกนกไปสองตัว ครอกนี้คงต้องรอดูต่อไปว่าจะได้อีกสักกี่ตัว

  

รูปที่ ๑ ถ่ายไว้เมื่อตอนเช้าวันนี้

ได้ยินที่มหาวิทยาลัยเขาคุยกันว่าพอมีสวนหย่อมแล้วมีความเป็นธรรมชาติมากขึ้น มีนกแวะเวียนวนมาเยอะขึ้น แต่เอาเข้าจริงก็คงต้องถามว่านิยามของความเป็นธรรมชาตินั้นคืออะไร การมีต้นไม้มากขึ้น และการมีสัตว์อาศัยอยู่ ก็ไม่ได้หมายความว่ามันมีความเป็นธรรมชาติ ถ้าหากสัตว์เหล่านั้นไม่สามารถหาอาหารจากแหล่งตามธรรมชาติของมันได้ ต้องอาศัยอาหารที่คนในชุมชนเอามาวางไว้ให้กิน อย่างเช่นกระรอกที่เห็นวิ่งเล่นอยู่ในมหาวิทยาลัย ที่ต้องมากินผลไม้ที่คนเอามาใส่ตระกร้าที่แขวนไว้ตามต้นไม้ หรือนกที่ต้องมาเก็บเศษอาหารกินจากจานตามโรงอาหาร ถ้าเป็นแบบนี้ก็น่าจะเรียกว่ามันเป็นสวนสัตว์เปิดขนาดใหญ่มากกว่า
  

สวนหย่อมหรือสวนสาธารณะนั้นมักจะเน้นไปที่การปลูกต้นไม้ที่เน้นออกดอก และปลูกเพียงชนิดเดียวเป็นแถว เพื่อที่ว่าเวลาที่มันออกดอกจะได้ดูสวยงาม (ตามความรู้สึกของคน) แต่การทำแบบนี้มันทำให้สัตว์ที่อาศัยกินผลไม้นั้นอยู่ไม่ได้ เพราะมันไม่มีอาหารกิน จะมีได้ก็คงเป็นพวกกินแมลงกินน้ำหวานที่อาศัยอยู่ได้ แต่มันต้องอาศัยแหล่งที่มีอาหารให้กินตลอดทั้งปี ไม่ใช่ออกดอกให้เห็นเพียงไม่กี่วัน ดังนั้นความหลากหลายทางด้านสายพันธุ์จึงเป็นสิ่งสำคัญ ที่จะทำให้สัตว์หลากหลายเผ่าพันธุ์สามารถมีชีวิตอยู่ร่วมกันได้ตลอดทั้งปี
   

รูปที่ ๒ พอสายหน่อยก็เปลี่ยนท่านั่งกก

   

รูปที่ ๓ อีกมุมหนึ่ง