เกียร์ยิ้ม ๒๕๒๙ ฉบับเปิดเทอม (ก่อนจะเลือนหายไปจากความทรงจำ ตอนที่ ๖๕) MO Memoir : Thursday 1 May 2557

"สวย ปีเว้นปี" น่าจะใช้เป็นคำจำกัดความของนิสิตหญิงคณะวิศวกรรมศาสตร์ในปีการศึกษา ๒๕๒๙ ได้

หลังจากที่ตัวแทนนิสิตหญิงปี ๑ ของ Intania 68 ได้รับคัดเลือกให้เป็นผู้อัญเชิญพระเกี้ยวในงานฟุตบอลประเพณีจุฬา-ธรรมศาสตร์ อีกสองปีต่อมาในปีการศึกษา ๒๕๒๙ (เมื่อ Intania 68 กลายเป็นนิสิตปี ๓) ตัวแทนนิสิตหญิงปี ๑ ของ Intania 70 ก็ได้รับคัดเลือกให้เป็นผู้อัญเชิญพระเกี้ยวในงานฟุตบอลประเพณีจุฬา-ธรรมศาสตร์เช่นเดียวกัน (หวังว่า Initania 67 ที่กำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ ๔ และ Intania 69 ที่กำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ ๒ คงไม่ว่าอะไรนะครับ :) )

  

เกียร์ยิ้มฉบับต้อนรับปีการศึกษา ๒๕๒๙ ไม่เพียงแต่เป็นฉบับแนะนำตัวนิสิตหญิงน้องใหม่แห่งคณะวิศวกรรมศาสตร์ (Intania 70) เหมือนเช่นที่ผ่านมา แต่ยังกล่าวถึงเหตุการณ์จลาจลที่นำไปสู่การบุกเผาโรงงานไทยแลนด์แทนทาลัม ณ อำเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต ในวันที่ ๒๓ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๒๙ ด้วย

สำหรับนิสิตวิศวกรรมเคมีแล้ว ชั้นปีที่ ๓ เป็นปีแรกที่ได้สัมผัสกับวิชาของภาคอย่างเต็มรูปแบบ เรียกว่าเรียนแต่วิชาหลักของสาขาวิศวกรรมเคมีเต็มที่ทั้งสองภาคการศึกษา เวลาที่จะไปเล่นสนุกสนานเฮฮากับน้อง ๆ ปี ๑ เหมือนเมื่อตอนเรียนปี ๒ นั้นลดน้อยลงไปเยอะ แต่อีกสิ่งหนึ่งที่ได้มาคือการได้เรียนวิชาภาคร่วมกับพี่ ๆ ปริญญาโทสายอ้อม (คือจบตรีทางสาขาอื่น) ที่ต้องมาเรียนวิชาป.ตรีปรับพื้นฐานร่วมกับนิสิตปี ๓ ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างนิสิตป.ตรี กับป.โท ในสมัยนั้นสนิทกันมาก แม้แต่จบมาทำงานจนถึงปัจจุบัน ก็ยังพบปะกันอยู่

ในหน้าท้าย ๆ ของเกียร์ยิ้มฉบับนี้ยังมีภาพสะพานขึงที่สร้างที่ บ้านห้วยเนียม ต.น้ำไผ่ อ.น้ำปาด จ.อุตรดิตถ์ โดยค่ายยุวฯ ๑๔ ในระหว่างฤดูร้อนปีพ.ศ. ๒๕๒๙ ด้วย ซึ่งสะพานนี้กลายมาเป็นข่าวอีกครั้งในฐานะที่เป็นสะพานเดียวที่รอดจากการทำลายของน้ำป่าไหลหลากในช่วงเดือนกันยายน พ.ศ. ๒๕๕๔

ย้อนกลับมาที่ตัวแทนนิสิตหญิง Intania 70 ที่ได้รับคัดเลือกให้เป็นผู้อัญเชิญพระเกี้ยวในงานฟุตบอลประเพณีจุฬา-ธรรมศาสตร์ ปัจจุบันทำงานเป็นอาจารย์คนหนึ่งของภาควิชาของเรา ถ้าอยากรู้ว่าเป็นใคร ลองดูรูปแล้วค้นเอาเองก็แล้วกัน เชื่อว่าพวกคุณคงรู้จักกันดี :)