บ่อยครั้งที่สิ่งที่ปรากฏอยู่ในแผนที่เก่า
บ่งบอกถึงสิ่งที่เคยมีในอดีตที่ไม่รู้เหมือนกันว่าจะมีบันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษรในเอกสารไหนอีกหรือเปล่า
หลังจากที่กองทัพญี่ปุ่นสร้างเส้นทางรถไฟจากสถานีหนองปลาดุกเชื่อมเข้ากับเส้นทางรถไฟในประเทศพม่าได้สำเร็จ
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
ก็ทำให้มีเส้นทางรถไฟจากท่าเรือคลองเตย
ผ่านกรุงเทพ เข้าสู่ประเทศพม่าได้
และเส้นทางนี้ก็ได้กลายเป็นเป้าหมายการโจมตีทางอากาศของทางฝ่ายสัมพันธมิตรเพื่อตัดการส่งกำลังบำรุงของกองทัพญี่ปุ่นที่รบกับอังกฤษอยู่ในพม่า
โดยจุดที่เป็นเป้าหมายสำคัญในการตัดเส้นทางลำเลียงสายนี้คือสะพานพระราม
๖ ที่ข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาและสะพานที่ข้ามแม่น้ำแควน้อย
เหตุผลที่ต้องทำลายสะพานพระราม
๖
ด้วยคิดว่าก็คงเป็นเพราะในขณะนั้นท่าเรือที่เรือเดินทะเลขนาดใหญ่เข้าได้ก็มีแต่ท่าเรือคลองเตยที่อยู่ทางด้านฝั่งตะวันออกของแม่น้ำเจ้าพระยา
และยังเป็นท่าเรือที่มีรถไฟเข้าถึง
ในขณะที่ทางแม่น้ำท่าจีนหรือแม่น้ำแม่กลองนั้นไม่มีท่าเรือสำหรับให้เรือเดินทะเลขนาดใหญ่เข้าเทียบท่าได้
ส่วนทางใต้ก็มีท่าเรือที่สงขลาที่มีรถไฟเข้าถึง
แต่เส้นทางดังกล่าวก็ถูกตัดด้วยการทิ้งระเบิดทำลายสะพานรถไฟที่สุราษฏร์ธานีและที่ชุมพร
แต่ในยุคนั้นการเดินทางจากกรุงเทพไปยังกาญจนบุรียังมีอีกเส้นทางหนึ่งคือทางน้ำ
จากแม่น้ำเจ้าพระยาเข้าสู่คลองภาษีเจริญ
เพื่อออกสู่แม่น้ำท่าจีน
จากนั้นก็เข้าสู่คลองดำเนินสะดวกเพื่อเข้าสู่แม่น้ำแม่กลอง
ก็จะไปยังจังหวัดกาญจนบุรีและเลยต่อไปยังไทรโยคได้โดยผ่านทางลำน้ำแควน้อย
แต่จะว่าไปแล้วก็ยังห่างจากชายแดนพม่าอยู่
เส้นทางรถไฟสายนี้จะว่าไปแล้วก็สร้างไปตามแนวเลียบลำน้ำแควน้อย
เดาว่าคงเป็นเพราะใกล้แหล่งน้ำและยังสามารถใช้ลำน้ำเป็นเส้นทางการเดินทางไปยังจุดต่าง
ๆ ในระหว่างการก่อสร้างทางรถไฟ
จากแผนที่ของกองทัพอังกฤษที่ทำขึ้นหลังสงครามโลกครั้งที่
๒ สิ้นสุดใหม่ ๆ
พบว่าพ้นจากสะพานข้ามแม่น้ำแควไปแล้วยังมีอีก
๒ สถานีที่มีการสร้างทางแยกย่อยจากเส้นทางหลักเข้าหาลำน้ำแควน้อย
จุดแยกหนึ่งอยู่ที่
"สถานีท่ากิเลน"
(ดูรูปที่
๑ ถึง ๓)
ท่าทางจะเป็นจุดแยกหลักจุดหนึ่ง
ไม่รู้เหมือนกันว่าทางแยกดังกล่าวสร้างขึ้นก่อนหรือหลังสะพานข้ามแม่น้ำแควจะถูกทำลาย
เพราะถ้าสะพานข้ามแม่น้ำแควถูกทำลาย
ก็สามารถใช้เรือขนยุทธปัจจัยมาขึ้นรถไฟที่นี้และลำเลียงเข้าสู่พม่าได้
อีกทางแยกหนึ่งปรากฏที่
"สถานีลุ่มสุ่ม"
(ปัจจุบันเป็นเพียงป้ายหยุดรถ)
ที่อยู่เลยท่ากิเลนขึ้นไปหน่อย
แต่อยู่ก่อนถึงถ้ำกระแช
(รูปที่
๔ และ ๕)
เส้นทางแยกดังกล่าวถูกรื้อทิ้งเมื่อใดก็ไม่อาจทราบได้
และเคยมีกล่าวเอาไว้ในประวัติศาสตร์ที่ไหนบ้างก็ไม่ทราบเหมือนกัน
ร่องรอยของทางแยกดังกล่าวที่สถานีท่ากิเลนคิดว่ายังคงมีอยู่
คือแนวถนนตามเส้นประสีเหลืองในรูปที่
๒ (คาดเดาเอาเองนะ)
ส่วนร่องรอยทางแยกที่บ้านลุ่มสุ่มนั้นดูเหมือนว่าจะไม่มีหลงเหลือแล้ว
แผนที่ของบริเวณดังกล่าวนำมาจาก
รูปที่
๒ ภาพถ่ายดาวเทียมบริเวณสถานีท่ากิเลนในปัจจุบัน
แนวเส้นประสีเหลืองคือแนวถนนที่สงสัยว่าเดิมคือทางรถไฟที่แยกจากสถานีท่ากิเลนลงสู่แม่น้ำแควน้อย
รูปที่ ๓ ภาพบริเวณกว้างของแผนที่ที่ปรากฏตำแหน่งสถานีรถไฟท่ากิเลน
รูปที่
๔ ทางแยกจากสถานีลุ่มสุ่มสู่ลำน้ำแควน้อย
(ในกรอบสีเหลือง)
รูปที่
๕ ภาพบริเวณกว้างของแผนที่ที่ปรากฏตำแหน่งสถานีรถไฟลุ่มสุ่ม
(ในกรอบสีเหลือง)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น