ปลายเดือนที่แล้วไปเดินร้านหนังสือซีเอ็ดกับลูก
ก็เลยได้หนังสือเพลงติดมือกลับมา
๓ เล่ม แต่จำนวนเพลงที่รู้จักในหนังสือ
๓ เล่มนั้นรวมกันจะถึง ๑๐
เพลงหรือเปล่าก็ยังไม่แน่ใจ
เพราะในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ไม่ค่อยได้ฟังรายการเพลงทางวิทยุสักเท่าใดนัก
แถมในห้องแลปก็ไม่มีการเปิดวิทยุให้ฟังกันทั่วแลปเหมือนแต่ก่อน
แต่ละคนก็ฟังผ่านโทรศัพท์หรือคอมพิวเตอร์ของตัวเอง
ก็เลยไม่ค่อยจะรู้ว่านักร้องคนไหนใครเป็นใคร
และเพลงไหนที่กำลังเป็นที่นิยมกันในหมู่วัยรุ่นที่อยู่ในกรุงเทพกัน
เพลงแรกที่เลือกมาคือเพลง
"วันเวลา"
แต่งและร้องโดยพงษ์เทพ
กระโดนชำนาญ
โน๊ตเพลงนี้นำโน๊ตตัวเลขมาจากหนังสือ
"โน้ตคีย์บอร์ด
คอร์ดกีต้าร์ เพลงเพื่อชีวิต"
ของสำนักพิมพ์เอ็มไอเอส
มาลองเขียนเป็นรูปแบบโน๊ตสากล
(มีแก้ไขสองตำแหน่ง)
โดยคงบันไดเสียงเดิมเอาไว้
โดยตัดช่วงที่เป็นท่อนบรรเลงออกไป
เพลงนี้ท่อนที่ผมชอบคือท่อนท้ายของเพลงที่ให้ความรู้สึกเหมือนกับว่า
เมื่อดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า
ก็จะขอลาจากไป
ฝันนั้นล่องลอย
ดุจหิ่งห้อยแสงริบหรี่
ฝันนั้นยังมี
สิ่งสดใสในคืนเดือนดับ
รอตะวันรุ่งราง
จะลาลับไม่รบกวน
ยามคุณร้าวรัญจวน
ก็จะหวนแสงหิ่งห้อย
ลอยเรืองรอง
ในคืนข้างแรม
อีกเพลงหนึ่งเป็นเพลงประกอบภาพยนต์เรื่อง
"โลกทั้งใบให้นายคนเดียว"
ที่ฉายเมื่อ
๒๐ ปีที่แล้ว โดยเพลงก็มีชื่อเดียวกับภาพยนต์
โน๊ตเพลงนี้นำโน๊ตตัวเลขมาจากหนังสือ
"โน้ตคีย์บอร์ด
คอร์ดกีต้าร์"
ของสำนักพิมพ์เอ็มไอเอสเช่นกัน
แต่มีการปรับบันไดเสียงเล็กน้อยคือลดลงหนึ่งขั้น
จากเดิม G
Major มาเป็น
F
Major และตัดท่อนที่เป็นการบรรเลงออกไป
จังหวะที่ใส่รู้สึกว่ายังไม่ค่อยจะลงตัวเท่าใดนัก
อันที่จริงเพลงนี้มีทั้งเวอร์ชันที่ผู้หญิงร้อง
(นุ๊ก
สุทธิดา เกษมสันต์ ณ อยุธยา)
และผู้ชายร้อง
(โดยเต๋า
สมชาย เข็มกลัด)
ทำนองเพลงเป็นแบบเดียวกัน
แต่เนื้อร้องและจังหวะแตกต่างกันหน่อย
และเนื้อร้องในส่วนของผู้ชายร้องจะเปลี่ยนจาก
"นาย"
เป็น
"เธอ"
และเช่นกัน
เนื้อเพลงท่อนที่ผมชอบมากคือท่อนตอนจบของเพลงที่ร้องว่า
อย่าเลยอย่ารู้ว่าฉัน
ขาดเธอจะเป็นอย่างไร
แค่รู้ไว้
ว่าโลกทั้งใบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น