วันเสาร์ที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2557

การทิ้งระเบิดเส้นทางรถไฟไปจังหวัดระนอง (ก่อนจะเลือนหายไปจากความทรงจำ ตอนที่ ๖๒) MO Memoir : Saturday 12 April 2557

จะว่าไปแล้ว Memoir ฉบับนี้เป็นตอนต่อเนื่องของฉบับที่ ๗๘๓ วันพฤหัสบดีที่ ๑๐ เมษายน ๒๕๕๗ เรื่อง "การทิ้งระเบิดเส้นทางรถไฟที่จังหวัดชุมพร(ก่อนจะเลือนหายไปจากความทรงจำตอนที่๖๑)" โดยเป็นภาพที่นำมาจากเอกสารที่มีการตีพิมพ์ในช่วงระหว่างสงครามโลกครั้งที่ ๒


 รูปที่ ๑ การทิ้งระเบิดสถานีรถไฟบริเวณบ้านนาเนียนในวันที่ ๑๙ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๘๘ คำบรรยายรูปเป็นของรูปนี้และรูปที่ ๒ ที่อยู่ในหน้าถัดไป
  
รูปที่ ๑-๙ นำมาจากเอกสาร 10th Air Force Report, Eastern Air Command number 31 ฉบับวันที่ 30 March 1945 ส่วนรูปที่ ๑๐ นำมาจากเอกสาร 10th Air Force Report, Eastern Air Command number 40 ฉบับวันที่ 1 June 1945

รูปที่ ๒ คำบรรยายรูปนี้อยู่ในรูปที่ ๑ หลุมกลม ๆ ที่เห็นคือหลุมระเบิดก่อนหน้า จะเห็นว่ารูปนี้และรูปที่ ๙ ใน Memoir ฉบับก่อนหน้า (วันพฤหัสบดีที่ ๑๐ เมษายน ๒๕๔๗) นั้นเป็นรูปเดียวกัน แต่มันกลับหัวอยู่ ผมถึงได้กล่าวไว้ใน Memoir ฉบับก่อนหน้านี้ว่าให้ระวังในการนำคำบรรยายรูปมาใช้

เส้นทางรถไฟสายคอคอดกระ (ชุมพร-ระนอง) นี้ ถ้าสนใจสามารถหาอ่านเพิ่มเติมได้ในหนังสือ "ทางรถไฟสายใต้ในเงาอาทิตย์อุทัย - The southern railways in the shadow of the rising sun" เขียนโดย ดร. พวงทิพย์ เกียรติสหกุล เป็นหนังสือในโครงการตำราและหนังสือ คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ที่ผมมีอยู่เป็นฉบับพิมพ์ครั้งที่ ๑ พ.ศ. ๒๕๕๔ หนังสือเล่มนี้จะมีข้อมูลเอกสารทางราชการของฝ่ายไทย
  
ข้อมูลหนึ่งที่น่าสนใจในรูปชุดนี้คือมีการระบุว่ามีการนำเอาระเบิดนำวิถี (ชนิดบังคับวิทยุ) ที่เรียกว่า Azon bomb มาใช้ในการทำลายสะพานด้วย (รูปที่ ๘)
  
อันที่จริง Memoir ฉบับนี้เขียนเอาไว้ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่บังเอิญมีข่าวคุณหลามเข้ามาขอแทรก ดูเหมือนจะได้รับการตอบรับอย่างดีด้วย เพราะเพียงแค่ไม่ถึง ๒๔ ชั่วโมงก็ติดอันดับ ๑ ใน ๑๐ ของบทความที่ได้รับความนิยมในรอบสัปดาห์เลย ก็เลยยกยอดบันทึกนี้มาวันนี้แทน ก่อนที่คนเขียนจะหายหน้าไปเที่ยวสงกรานต์ ก็ขอในเล่นน้ำกันให้สนุกในวันสงกรานต์กันทุกคนก็แล้วกัน
 

รูปที่ ๓ รูปนี้บอกว่าเป็นเครื่องบินของฝูงบินไหน เสียดายที่ไม่ได้บอกว่าในรูปนั้นเป็นการโจมตีที่ใด แต่ดูจากสภาพเส้นทาง (ตรงกลุ่มหมอกควันที่อยู่ท้ายเครื่องบิน) ทำให้คาดว่าน่าจะเป็นบริเวณบ้านนาเนียนอยู่ "Liberator" ในที่นี้คือเครื่องบินทิ้งระเบิด B-24 (เครื่องบินรบของสหรัฐนอกจากจะมีชื่อเป็นรหัสแล้ว ยังมีชื่อเรียกขานอีก)
  
รูปที่ ๔ การทิ้งระเบิดคลังสินค้าบริเวณบ้านนาเนียน ซึ่งเป็นจุดกองสัมภาระก่อนการนำขึ้นรถไฟเพื่อการลำเลียงไปยังจังหวัดระนอง คำบรรยายที่เห็นเป็นคำบรรยายของรูปที่ ๔ และรูปที่ ๕ ในหน้าถัดไป
 
รูปที่ ๕ เป็นตอนต่อเนื่องจากรูปที่ ๔
  
รูปที่ ๖ การทิ้งระเบิดสะพานรถไฟทางด้านใต้ของชุมพร (ดูแผนที่ในรูปที่ ๙)
  
รูปที่ ๗ การทิ้งระเบิดสะพานรถไฟที่บ้านท่าข้าม แต่บ้านเรามีบ้าน "ท่าข้าม" อยู่หลายที่ ก็เลยไม่รู้เหมือนกันว่าบ้านท่าข้ามในที่นี้เป็นที่จังหวัดไหน แต่ตรงนี้คิดว่าเป็นที่สุราษฏร์ธานี (ดู Memoir ปีที่ ๕ ฉบับที่ ๕๐๒ วันศุกร์ที่ ๗ กันยายน ๒๕๕๕ เรื่อง "ก่อนจะเลือนหายไปจากความทรงจำตอนที่ ๒๔ การทิ้งระเบิดสะพานข้ามแม่น้ำทางรถไฟสายใต้"
 
รูปที่ ๘ การทิ้งระเบิดทำลายถนนและสะพานรถไฟ ณ บ้านลำเลียง จังหวัดระนอง ที่น่าสนใจคือมีการระบุว่าใช้ "Azon bomb" (ตรงที่ขีดเส้นใต้สีแดง) ในการทำลายสะพาน Wikipedia ให้รายละเอียดของ Azon bomb ว่าเป็นระเบิดชนิดมีครีบหาง บังคับทิศทางได้ด้วยวิทยุ หรือก็คือระเบิดนำวิถีนั่นเอง และฝูงบินที่ ๔๙๓ เป็นผู้นำมาใช้ (ดูรายละเอียดเกี่ยวกับ Azon bomb เพิ่มเติมได้ที่ http://en.wikipedia.org/wiki/Azon)
  
 รูปที่ ๙  ข้อความบรรยายปฏิบัติการการทิ้งระเบิดในประเทศไทย
 
รูปที่ ๑๐ แผนที่นำมาจากเอกสาร 10th Air Force Report, Eastern Air Command number 40 ฉบับวันที่ 1 June 1945 ฉบับเต็มเคยนำมาลงไว้ใน Memoir ปีที่ ๕ ฉบับที่ ๕๐๒ วันศุกร์ที่ ๗ กันยายน ๒๕๕๕ เรื่อง "ก่อนจะเลือนหายไปจากความทรงจำ ตอนที่ ๒๔ การทิ้งระเบิดสะพานข้ามแม่น้ำทางรถไฟสายใต้" สะพานที่บ้านท่าข้ามคือสะพานที่แผนที่ระบุว่า SURASDNANI T.F. 27/5/45

ไม่มีความคิดเห็น: