วันพฤหัสบดีที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

ลอยกระทง ๒๕๒๘ MO Memoir : Thursday 18 November 2553

ตอนนั้นเป็นนิสิตปี ๒ เข้าร่วมขบวนแห่นางนพมาศของทางคณะ (พวกผมมักเรียกว่าขบวนแห่ของคณะตัวเองว่า "ขบวนแห่นางแมว" หรือไม่ก็ขบวนแห่ "นางแม่นาค" ซะมากกว่า ก็นางนพมาศของคณะอื่นเขาสวยกว่าตั้งเยอะนี่) ช่วงค่ำวันนั้นก็มีคนเข้ามาลอยกระทงที่สระน้ำในมหาวิทยาลัยกันเยอะ มีการจุดพลุเล่นกันทั่วไปหมด

ที่แย่ก็คือมีบางคนแทนที่จะจุดพลุยิงขึ้นฟ้า กลับเล็งต่ำให้มันพุ่งใส่คนอื่นที่เดินเที่ยวไปมาอยู่ในงาน ทางพิธีกรของงานก็ประกาศขอความร่วมมือให้บุคคลดังกล่าวหยุดการกระทำเช่นนั้น พวกนั้นก็หลบไป แต่สักพักก็เริ่มทำใหม่อีก จนทำให้อาจารย์คนหนึ่งที่ดูแลความเรียบร้อยของงานนั้นทนไม่ไหว แกก็เลยเดินมากระซิบกับขบวนของคณะผมว่า "มีใครเป็นนักมวยบ้างไหม เดี๋ยวผมจะแกล้งทำเป็นมองไม่เห็น" (อาจารย์คนนี้ปัจจุบันก็ยังทำงานอยู่ในคณะนะ แต่คนละภาควิชากัน) พอได้ยินอาจารย์เปิดช่องให้เช่นนั้น เพื่อนผมที่อยู่ชมรมชกมวยก็ทำท่าจะเข้าไปลงมือ แต่ถูกรุ่นพี่ปี ๔ ดึงตัวเอาไว้พร้อมกับบอกว่า "น้อง ๆ ใจเย็น ๆ ไว้ก่อน"

รุ่นพี่แกห้ามไม่ให้รุ่นน้องลงมือ แต่พอสักพักท่าทางพวกแกจะทนไม่ไหว ก็เลยกรูเข้าใส่พวกที่ยิงพลุใส่คนอื่นในงาน ทำเอาพวกนั้นแตกกระเจิงไป ทีนี้ก็ได้เรื่อง พอขบวนเดินมาใกล้ถึงบริเวณเวที ก็เลยโดนอาจารย์ผู้หญิงอีกท่านหนึ่งซึ่งมาช่วยทางมหาวิทยาลัยดูแลความสงบเรียบร้อยของงาน (แกเป็นอาจารย์อยู่ภาควิชาวิศวกรรมไฟฟ้า ตอนนี้เกษียณไปแล้ว) เข้ามาหยุดขบวน สั่งให้ทั้งขบวนนั่งลง แล้วพวกเราก็โดนเทศน์ซะยาว

พอเทศน์เสร็จแกก็ปล่อยขบวนให้ดำเนินต่อไป ตอนนี้ไม่รู้เหมือนกันว่าใครเป็นคนเริ่มขึ้นเพลง แต่ก็มีคนร้องรับกันไปทั้งขบวน เนื้อเพลงเป็นดังข้างล่าง ผมแนบไฟล์ .gp3 และ .mp4 มาให้พวกคุณไปเปิดฟังกันเอง (หรือไปเปิดดูใน you tube ก็ได้นะ)


เพลง สวัสดีคุณครู (.. ๒๕๒๐) ศิลปิน วงชาตรี

สวัสดี คุณครู

เช้าตรู่ เราพบกัน

แต่ทำไม ครูจึง ถึงชอบบ่น

ยัง ไม่แก่เลย

เมื่อคุณครู จู้จี้

ผมก็จุ๊กจิ๊ก เป็นธรรมดา

ตามประสา คนดีที่อดทน ฟังครู

เฮ้อ บ่นจังเลย

สวัสดี คุณครู

ไม่รู้หรือ ว่าผมลูกใคร

หากมาทำเป็นตี ทีนี้ โดนแน่

แล้วจะหาว่าหล่อ ไม่เตือน

ให้การบ้าน กองพะเนิน

นึกว่าเพลิน หรือครับคุณครู

กลับมาบ้าน ทีไร ไม่เคยได้ดู ทีวี

เฮ้อ เบื่อจังเลย

คุณครู ที่รัก

หนูขอจำ คำสั่งสอน

ครูดุจบิดร มารดา

ปรารถนา ให้เราดี

คุณครู ที่รัก

หนูประจักษ์ เดี๋ยวนี้เอง

คำสั่งสอน ของคุณครู

เป็นประตู สู่อนาคต


ตอนนี้ก็มาเป็นอาจารย์ มาสอนหนังสือตั้งแต่ชั่วโมงแรกในตอนเช้า ต้องมาคอยว่าพวกที่แต่งตัวไม่เรียบร้อยเข้าห้องเรียน พวกที่มานั่งคุยกันในห้องเรียน พวกที่มีลอกการบ้านกันในห้องเรียน ฯลฯ

เชื่อว่าลับหลังก็คงมีใครบางคนร้องเพลงนี้อยู่ในใจ งานนี้จะเรียกว่ากรรมตามสนองก็ได้ :)


ไม่มีความคิดเห็น: