วันจันทร์ที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2561

แวะริมทางรถไฟภาคตะวันออก (๒) ศรีราชา-พัทยา-ญาณสังวราราม-สวนนงนุช MO Memoir : Monday 17 September 2561

พอจบเรื่องนี้แล้วก็คิดว่าจะเอาเรื่องราวเกี่ยวกับรถไฟมารวมเล่มอีกครั้ง เป็นฉบับ "รถไฟ ปู๊น ปู๊น (๒)"
 
ตอนลูกยังเล็กอยู่นั้นได้พาเขาไปเที่ยวแถวพัทยาบ่อยครั้ง เพราะตอนนั้นบริเวณนั้นรถยังไม่ค่อยเยอะเท่าไร จากบางแสนขับรถไฟพัทยาได้สบาย เว้นแต่จะเป็นช่วงมีงานเทศกาลเท่านั้น แต่พักหลังนี้ไม่ได้ไปแถวนั้นมานานแล้ว ก็เลยไม่รู้ว่าสถานที่ต่าง ๆ ที่เคยแวะไปเที่ยวชมนั้นปัจจุบันมีการเปลี่ยนแปลงอย่างไรบ้าง 
  
เส้นทางทางภาคตะวันออกตั้งแต่ฉะเชิงเทราไปจนถึงสัตหีบและมาบตาพุดจัดว่าเป็นเส้นที่มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อการขนส่งสินค้าเป็นหลักก็ได้ เพราะเป็นเส้นที่เชื่อมท่าเรือน้ำลึกทั้ง ๓ แห่งของประเทศไทยที่อยู่ทางภาคตะวันออก และนิคมอุตสาหกรรมขนาดใหญ่อีก ๒ แห่งคือที่แหลมฉบังและมาบตาพุด และแม้ว่าตามเส้นทางจะมีชื่อสถานีที่บ่งบอกถึงสถานที่ท่องเที่ยวต่าง ๆ แต่ตัวสถานีก็ไม่ได้ตั้งอยู่ในระยะที่สามารถเดินเท้าไปยังสถานที่ท่องเที่ยวเหล่านั้นได้ หรือไม่ก็สามารถหาบริการรถรับ-ส่งสาธารณะไปยังสถานที่เหล่านั้นได้ง่าย จึงกลายเป็นว่าการเดินทางโดยรถไฟบนเส้นทางสายนี้น่าจะเหมาะกับผู้ที่ใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในเมือง และต้องการนั่งรถไฟชมบรรยากาศนอกเมืองที่ไม่มีรถยนต์วิ่งพลุกพล่านมากกว่า
 
Memoir ฉบับวันนี้คงไม่มีสาระอะไรเช่นเดิม เป็นเพียงบันทึกกันลืมว่าเคยไปที่ไหม เมื่อไร แค่นั้นเอง

รูปที่ ๑ สถานีชุมทางศรีราชา เป็นจุดแยกระหว่างทางที่จะไปแหลมฉบังกับไปทางสัตหีบ

รูปที่ ๒ ป้ายบอกสถานีถัดไปบนเส้นทาง แยกไปแหลมฉบังคือไปท่าเรือ ภาพสถานีศรีราชาในชุดนี้ (รวมรูปที่ ๑ ด้วย) ถ่ายไว้เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๒๖ ธันวาคม ๒๕๕๓ ด้วยกล้องโทรศัพท์มือถือธรรมดา ๆ (Sony-Ericsson K-750i ซึ่งอันที่จริงถ้าใช้แค่โทรกับถ่ายรูปผมก็ชอบมากนะ ตรงที่ขนาดมันเล็กดีและถ่ายรูปออกมาได้ดีด้วย)

รูปที่ ๓ บรรยากาศทั่วไปของสถานี (ถ่ายไว้เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๒๖ ธันวาคม ๒๕๕๓)

รูปที่ ๔ หัวรถจักรที่จอดอยู่ที่สถานี (ถ่ายไว้เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๒๖ ธันวาคม ๒๕๕๓)

รูปที่ ๕ มุมนี้น่าจะเป็นมุมที่มองไปทางไปบางละมุง-แหลมฉบัง (ถ่ายไว้เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๒๖ ธันวาคม ๒๕๕๓)

รูปที่ ๖ มองไปทางมุมที่มาจากบางพระ (ถ่ายไว้เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๒๖ ธันวาคม ๒๕๕๓)

รูปที่ ๗ ป้ายสถานีพัทยา สถานีนี้ตั้งอยู่บริเวณพัทยากลาง (ถ่ายไว้เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๒๒ มกราคม ๒๕๕๕ ด้วยกล้องโทรศัพท์มือถือ Sony-Ericsson K-750i)

รูปที่ ๘ สถานีญาณสังวราราม ถ้าเทียบกับสถานีอื่นในเส้นทางแล้วสถานีนี้แต่งซะสวยทีเดียว ภาพนี้น่าจะมองไปทางเส้นทางที่ไปสัตหีบ (ถ่ายไว้เมื่อวันอังคารที่ ๑๔ เมษายน ๒๕๕๘) 

รูปที่ ๙ ตัวอาคารสถานีสร้างไว้ใหญ่โต สถานีมีการทำความสะอาดและตัดแต่งต้นไม้เป็นอย่างดีเมื่อเทียบกับสถานีอื่น ทั้ง ๆ ที่เป็นสถานีที่ตามปรกติไม่น่าจะมีผู้โดยสารมาใช้บริการ (ถ่ายไว้เมื่อวันอังคารที่ ๑๔ เมษายน ๒๕๕๘) 

รูปที่ ๑๐ ถ่ายรูปคู่กับตัวอาคารหน่อย (ถ่ายรูปไว้เมื่อวันอังคารที่ ๑๔ เมษายน ๒๕๕๘) 

รูปที่ ๑๑ สถานีนี้แปลกหน่อยตรงที่รางรอหลีกยกระดับซะสูงกว่ารางหลัก (ถ่ายไว้เมื่อวันอังคารที่ ๑๔ เมษายน ๒๕๕๘) 

รูปที่ ๑๒ ในส่วนของรางหลีก หมอนรองรางยังเป็นไม้อยู่ แสดงว่าตอนสร้างรางคงหาไม้หมอนได้ไม่ยาก แต่ตรงจุดที่ยึดรางนั้นผุหมดแล้ว ตอนนี้ไม่รู้ว่าเปลี่ยนไปแล้วหรือยัง (ถ่ายไว้เมื่อวันอังคารที่ ๑๔ เมษายน ๒๕๕๘) 

รูปที่ ๑๓ ป้ายหยุดรถสวนนงนุช ดูเขียวชอุ่มดี หวังว่าคงไม่มีงูนะ (ถ่ายไว้เมื่อวันอังคารที่ ๑๖ ตุลาคม ๒๕๕๕ ด้วยกล้องโทรศัพท์มือถือ Sony-Ericsson K-750i เช่นกัน) ป้ายหยุดรถนี้อยู่ตรงถนนที่แยกจากสุขุมวิทเข้าสวนนงนุช

รูปที่ ๑๔ มองไปยังทิศที่มุ่งหน้าไปสัตหีบ (ถ่ายไว้เมื่อวันอังคารที่ ๑๖ ตุลาคม ๒๕๕๕)

รูปที่ ๑๕ มองกลับไปยังทิศที่มาจากสถานีญาณสังวราราม (ถ่ายไว้เมื่อวันอังคารที่ ๑๖ ตุลาคม ๒๕๕๕)

ไม่มีความคิดเห็น: