เพื่อความไม่ปลอดภัยของผู้ใช้ทางเท้า MO Memoir : Wednesday 14 May 2557

อาคารที่เขากำลังปรับปรุงมันก็ไม่ได้อยู่ติดทางเท้า แต่ทางผู้รับเหมาเขาต้องการพื้นที่เพื่อการทำงาน เขาก็เลยมีการกั้นรั้ว ด้านหนึ่งเขากั้นรั้วออกมาจนสุดขอบสนามหญ้าถึงขอบทางเท้า แต่อีกด้านหนึ่งนั้นเขากั้นออกมาจนถึงขอบถนน

  

ทีนี้ถนนตรงนี้มันก็เล็ก แค่พอรถวิ่งสวนทางกันได้ และทางเท้าฝั่งนี้ก็เป็นเส้นทางหลักเส้นทางหนึ่งที่คนจำนวนไม่น้อยใช้เป็นเส้นทางเดินจากประตูทางเข้ามหาวิทยาลัย พอเดินมาจนถึงตรงหัวมุมนี้ ก็ต้องเดินข้ามถนนไปยังอีกฝั่งหนึ่ง แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นก็คือ มันมองไม่เห็นรถที่วิ่งมาจากทางขวามือ

อันที่จริงผมว่าการกั้นรั้วมุมนี้เขาไม่จำเป็นต้องกั้นออกมาจนถึงขอบหัวมุมถนนดังรูป น่าจะมีการปาดหลบมุมหน่อย เพื่อให้คนเดินเท้าสามารถมองเห็นว่ามีรถวิ่งมาทางด้านขวามือหรือไม่ และยังทำให้ผู้ขับรถสามารถมองเห็นด้วยว่าจะมีคนโผล่ออกมาจากทางด้านซ้ายมือหรือไม่ หรือไม่ก็ลดความสูงของรั้วให้เตี้ยลงให้คนเดินเท้าสามารถมองข้ามไปได้

เห็นช่วงนี้เขากำลังมีการก่อสร้างซ่อมแซมอะไรต่อมิอะไรหลายอย่าง ล่าสุดดูเหมือนจะเป็นพื้นถนนและท่อระบายน้ำของถนนรอบ ๆ ด้านหน้ามหาวิทยาลัย เช้านี้เดินผ่านเห็นเขาเริ่มเอารถมาทุบพื้นถนนออกแล้ว ก็เลยหยุดถ่ายรูปเก็บเอาไว้เป็นที่ระลึกสักหน่อย (รูปในหน้าถัดไป) ว่าในยุคสมัยหนึ่งถนนหนทางในมหาวิทยาลัยเป็นอย่างไร ส่วนเมื่อทำการปรับปรุงเสร็จแล้วจะมีหน้าตาออกมาเป็นอย่างไรนั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน คงต้องคอยดูกันต่อไป

หายหน้าไปหลายวันก็ได้ไปเห็นการเปลี่ยนแปลงและประสบการณ์อะไรต่อมิอะไรหลายอย่าง เอาไว้จะค่อย ๆ นำมาเขียนเล่าสู่กันฟัง วันนี้เริ่มด้วยเรื่องเบา ๆ ก่อน เพื่อให้รู้ว่ากลับมาแล้ว