สองเพลงนี้ผมว่ามันเป็นเพลงที่กินกันไม่ลง
(คือคงไม่สามารถบอกได้ว่าเพลงไหนเพราะกว่ากัน)
เพราะไม่ว่าจะเป็นเนื้อหาหรือท่วงทำนอง
บวกกับน้ำเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ของร้อง
รวมเข้าด้วยกันแล้วต่างถ่ายทอดความรู้สึกออกมาได้ดี
ไม่เช่นนั้นคงไม่อยู่มาจนถึงวันนี้แม้ว่าเวลาจะผ่านไปกว่า
๓๐ ปีแล้วก็ตาม
หนึ่งเพลงบรรยายถึงความรักที่ผิดหวัง
และอีกหนึ่งเพลงที่บรรยายถึงความรักที่สมหวัง
แต่ทั้งสองเพลงก็ออกมาในอัลบั้มชุดเดียวกัน
ด้วยนักร้องคนเดียวกัน
ที่เป็นผู้ประพันธ์และร้องเองทั้งสองเพลง
บทเพลง
"สายชล"
นั้นโน๊ตต้นฉบับที่ผมได้มามาจากสองที่มาก
ที่มาแรกนั้นจำไม่ได้มานำมาจากไหน
ได้มาแค่หน้าเดียว
ขาดไปหนึ่หน้าไม่ครบเพลง
และเป็นโน๊ตเสียงต่ำ
อีกที่มาหนึ่งนั้นเป็นโน๊ตเสียงสูง
ผมใช้ของที่มาอันหลังนี้เป็นตัวอ้างอิงและปรับเสียงให้ต่ำลงมา
(จาก
http://img.docstoccdn.com/thumb/orig/115701776.png)
บทเพลง
"เธอ"
นั้นผมนำโน๊ตต้นฉบับที่เป็นโน๊ตตัวเลขสำหรับคีย์บอร์ด
จากหนังสือ "โน๊ตคีย์บอร์ดสเปเชียล"
ของสำนักพิมพ์วรรณสาร
มาลองใส่เป็นโน๊ตสากลดู
(จังหวะถูกบ้างผิดบ้างก็อย่าว่ากันนะครับ)
โดยนำมาปรับบันได้เสียงให้สูงขึ้นเล็กน้อย
หลังจากออกอัลบั้มที่มีบทเพลงที่ยังคงอยู่มาจนถึงปัจจุบัน
เธอก็แทบไม่ค่อยปรากฏในวงการแสดงเท่าใด
ผมไปเห็นผลงานของเธออีกทีในรูปของหนังสือสำหรับเด็กที่ผมซื้อมาอ่านให้ลูกฟัง
ผมม้า
แว่นตากรอบโต ๆ
และน้ำเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ของตนเอง
เธอผู้นั้นคือ "จันทนีย์
อูนากูล"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น