... กลายเป็นสถานีร้างไปแล้ว เพราะถูกลดระดับมาเป็นเพียงแค่ที่หยุดรถ แต่ตัวอาคารสถานียังคงอยู่ ...
อาจเป็นเพราะศาลายาและวัดสุวรรณเป็นจุดเชื่อมเส้นทางเหนือ-ใต้ (คลองนราภิรมย์, คลองสามบาท) กับออก-ตก (คลองมหาสวัสดิ์ และทางรถไฟสายใต้) และวัดงิ้วรายเป็นเป็นจุดเชื่อมเส้นทางเหนือ-ใต้ (แม่น้ำท่าจีน) กับออก-ตก (คลองมหาสวัสดิ์ และทางรถไฟสายใต้) เช่นกัน ในขณะที่บ้านคลองมหาสวัสดิ์เส้นทางเดินทางหลักจะเป็นแนวออก-ตกเป็นหลัก ตัวชุมชนจึงไม่ได้มีการขยายตัวมากเหมือนชุมชนอื่นที่อยู่เคียงข้าง และปัจจุบันเมื่อการเดินทางด้วยรถยนต์สามารถเข้าถึงได้ง่าย ตัวสถานีก็เลยมีบทบาทลดลง แถมด้วยเส้นทางกลายเป็นทางคู่แล้ว ความจำเป็นที่ต้องมีเจ้าหน้าที่คอยควบคุมการสับหลีกก็ไม่มีอีกต่อไป ตัวสถานีก็เลยถูกปิดลง กลายเป็นที่หยุดรถสำหรับรถธรรมดาบางขบวนเท่านั้นเอง
บริเวณแถวนี้ท่าทางหน้าน้ำจะมีน้ำท่วมสูง เพราะระดับรางนั้นยกสูงจากพื้นอยู่เหมือนกัน (น่าจะราว ๆ ๒ เมตรหรือสูงกว่าหน่อย) ตัวสถานีอยู่ระหว่างคลอง (ด้านทิศเหนือ) และทางรถไฟ (ด้านทิศใต้) วันที่เดินทางไปถ่ายรูปนั้นหาทางเข้าไม่เจอ (คือในแผนที่มันมีสะพานข้ามคลอง แต่เป็นสะพานสำหรับคนเดินหรือรถมอเตอร์ไซค์ผ่านได้แค่นั้น) เลยไปจอดรถที่โรงเรียนบ้านคลองมหาสวัสดิ์ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับตัวสถานี
สำหรับวันนี้ก็คงจะเป็นการเล่าเรื่องด้วยภาพเหมือนเดิม ถือว่าเป็นบันทึกภาพความทรงจำของสถานที่ธรรมดา ๆ แห่งหนึ่ง ก่อนที่มันจะหายไปก็แล้วกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น