"ผมขอพูดในนามของสัตว์ป่าทุกตัว" (ก่อนจะเลือนหายไปจากความทรงจำ ตอนที่ ๔๒) MO Memoir : Wedneday 15 May 2556

ช่วงสายของวันจันทร์ ณ ที่ทำการอุทยาน ระหว่างที่เดินทางเข้าไปสอบถามเส้นทางไปน้ำตกทีลอซู ผมได้เห็นเจ้าหน้าที่ป่าไม้กำลังจัดชุดออกเดินทางไปตรวจตราความเรียบร้อยในป่า บางคนสะพายเป้ บางคนสะพายมีด บางคนสะพายปืนลูกซอง และบางคนสะพายปืน HK33
  

ผืนป่าด้านตะวันตกของประเทศไทย ตามแนวเทือกเขาถนนธงชัยที่แบ่งกั้นระหว่างประเทศไทยกับสหภาพพม่า เดิมเคยเป็นผืนป่าใหญ่ยาวตั้งแต่ตอนเหนือของประเทศไทยลงมาจนถึงชุมพร เป็นที่อาศัยของสัตว์ป่าต่าง ๆ นานาชนิด รวมทั้งถูกใช้เป็นฉากในนิยายเพชรพระอุมาของพนมเทียน

รูปที่ ๑ อนุสาวรีย์เจ้าหน้าที่ป่าไม้ ที่เสียชีวิตในการพิทักษ์รักษาป่า หน้าที่ทำการอุทยาน เขาอ่างฤาไนย ถ่ายเมื่อ พค ๒๕๕๓

ผมได้มีโอกาสไปเขาอ่างฤาไนยครั้งแรกเป็นตอนก่อนที่จะมีการสร้างเขื่อนโครงการอ่างเก็บน้ำคลองสียัด การไปครั้งหลังสุดเมื่อสามปีที่แล้วปรากฏว่าน้ำเต็มอ่างและถนนเส้นเดิมจมน้ำหายไป ครั้งหลังสุดนี้ได้มีโอกาสไปแสดงความเคารพอนุสาวรีย์เจ้าหน้าที่ป่าไม้ที่เสียชีวิตในการพิทักษ์รักษาป่า อนุสาวรีย์ดังกล่าวตั้งอยู่ริมถนนฝั่งตรงข้ามหน้าที่ทำการอุทยาน เขาอ่างฤาไนย
  

ผมคิดว่าคนส่วนใหญ่ที่ไปเที่ยวตามอุทยานแห่งชาติต่าง ๆ นั้น มักจะไปเพื่อชมความงาม ความสวยงาม หรือให้ได้ชื่อว่าได้ไปถึง ได้เป็นเห็น สิ่งที่ต้องการก็คือความสะดวกสะบายในการเดินทาง ที่พัก และการกินอาหาร รวมทั้งสิ่งที่เรียกว่า "ธรรมชาติอันบริสุทธิ์" แต่จะมีสักกี่คนที่จะรำลึกถึงการเสียสละของเจ้าหน้าที่ป่าไม้ ที่ต้องเสียสละชีวิตในการปกป้องทรัพยากรอันมีค่าเหล่านั้นเอาไว้
  

กรณีการเสียชีวิตที่เกรียวกราวที่สุดของเจ้าหน้าที่ป่าไม้ ที่อุทิศชีวิตเพื่อปกป้องผืนป่าและสัตว์ป่าจากการทำลายล้าง เห็นจะได้แก่กรณีของ สืบ นาคะเสถียร หัวหน้าหน่วยรักษาพันธ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง ผู้เดิมพันด้วยการเอาชีวิตตนเองแลกกับชีวิตของป่าและสัตว์ป่าที่เหลือ ในเช้ามืดวันที่ ๑ กันยายน พ.ศ. ๒๕๓๓
  

คนตายไปไม่สามารถนำทรัพย์สิน เงินทอง ลาภ ยศ สรรเสริญติดตัวไปได้ สิ่งที่จะคงเหลืออยู่ก็มีเพียงคุณงามความดีที่เขาได้สร้างไว้ และอุดมการณ์ของเขาให้คนรุ่นหลังได้รับรู้ การเสียชีวิตของ สืบ นาคะเสถียร ทำให้เกิดความตื่นตัวในการอนุรักษ์ป่าและสัตว์ป่าอย่างใหญ่หลวงในประเทศไทย

รูปที่ ๒ โปสเตอร์ชีวิตและผลงานของ สืบ นาคะเสถียร ติดไว้ ณ ที่ทำการอุทยานทางเข้าน้ำตกทีลอซู

โปสเตอร์ในรูปที่ ๒ ข้างบนเป็นโปสเตอร์ที่แขวนไว้ในที่ทำการอุทยานที่ผมเข้าไปติดต่อขอเข้าชมน้ำตกทีลอซู ผมไม่รู้ว่าจะมีนักท่องเที่ยวสักกี่คน (โดยเฉพาะผู้ที่อายุยังไม่เกิน ๓๐ ปี) ที่จะสนใจโปสเตอร์ดังกล่าวหรือจะสนใจว่าสืบคือใคร ที่เขียนเรื่องนี้ก็เพื่อเป็นที่ระลึกและให้คาระวะแก่บุคคลผู้ยอมสละชีวิตตนเอง เพื่อให้คนที่ยังมีชีวิตอยู่ในปัจจุบันได้มีโอกาสได้เห็นธรรมชาติและป่าไม้ที่งดงาม 
   

ประโยคที่นำมาเป็นหัวข้อบทความในวันนี้ เป็นประโยคที่สืบพูดเป็นประจำในการไปบรรยายในที่ต่าง ๆ ในการเดินทางไปประชาสัมพันธ์ให้ความรู้เกี่ยวกับการอนุรักษ์ธรรมชาติ ป่าไม้และสัตว์ป่า จนคนทั่วไปรู้จักเขาและจดจำเขาได้ กล่าวกันว่าเป็นประโยคที่พูดออกมาจากหัวใจของเขา

"ผมขอพูดในนามของสัตว์ป่าทุกตัว"

สืบ นาคะเสถียร