นั่งรถไฟ ไปพรมแดน MO Memoir : Sunday 15 July 2561

ด้วยค่าตั๋วรถไฟไม่ถึง ๑๐ บาท คุณก็สามารถนั่งรถไฟจากกลางเมืองหลวงไปยัง "พรมแดน" ได้ แต่ "พรมแดน" ในที่นี้ไม่ใช่เส้นแบ่งประเทศนะครับ เป็นชื่อสถานีรถไฟที่อยู่ตรงรอยต่อระหว่างกรุงเทพมหานครกับสมุทรสาคร
 

รถไฟสายนี้ผมเล็งเอาไว้นานแล้วว่าจะหาโอกาสนั่งเที่ยวเพื่อถ่ายรูปเล่นบรรยากาศสองข้างทาง เพิ่งจะมีโอกาสตอนต้นเดือนที่ผ่านมา ที่ลาหยุดพักร้อน (จะได้หลีกคนแน่น ๆ ในช่วงวันหยุดตามที่ได้รับคำแนะนำมาจากเจ้าหน้าที่ของภาควิชา ที่มีบ้านอยู่ริมเส้นทางรถไฟสายดังกล่าว) แล้วจับขบวนเที่ยว ๘.๓๕ น จากวงเวียนใหญ่ไปมหาชัย ด้วยค่าตั๋วเพียงแค่ ๑๐ บาท เหตุผลที่ต้องจับรถขบวนนี้ก็เพราะต้องการไปต่อรถไฟเที่ยว ๑๐.๑๐ น ที่สถานีบ้านแหลม เพราะถ้าออกจากวงเวียนใหญ่ช้ากว่านี้ ก็ต้องรอกันอีกนาน รถไฟใช้เวลาเดินทางเพียงแค่ชั่วโมงเดียวก็ถึงมหาชัย แต่ก็ต้องรีบเดินทางต่อไปยังท่าเรือ (ค่าข้ามฟาก ๓ บาท) เพื่อข้ามแม่น้ำท่าจีนไปยังสถานีบ้านแหลม ที่อยู่อีกฟากของฝั่งแม่น้ำ (ค่ารถจากบ้านแหลมไปแม่กลองก็ ๑๐ บาทเหมือนกัน) รถไฟจากบ้านแหลมไปยังแม่กลองมีเพียงแค่ ๔ ขบวนต่อวัน แต่ดูเหมือนสภาพรางจะได้รับการปรับปรุงให้ดีกว่าช่วงวงเวียนใหญ่มหาชัยมาก เห็นจากการที่รถนั้นโคลงเครงน้อยกว่าเยอะ

รูปที่ ๑ ป้ายสถานีรถไฟพรมแดน ตอนรถกำลังเคลื่อนตัวออกจากสถานี
 

การเดินทางครั้งที่สองก็เมื่อวันพฤหัสบดีที่ผ่านมา ครั้งนี้เดินทางคนเดียวโดยมีวัตถุประสงค์เพียงแค่ถ่ายรูปและอัดคลิปวิดิโอเส้นทางการเดินทาง กะว่าไปถึงมหาชัยก่อนเที่ยงสักเล็กน้อย กินข้าวเที่ยง แล้วก็นั่งรถไฟกลับ คลิปวิดิโอที่แนบมาด้วย (ตัดเฉพาะช่วง ๔๐ วินาทีก่อนรถจอดที่สถานีพรมแดน) ก็เป็นคลิปที่ถ่ายเมื่อวันพฤหัสบดีที่ผ่านมา เส้นทางสายนี้ไม่เหมาะกับการจะยื่นมือหรือศีรษะออกไปนอกตัวรถ เพราะหลายช่วงของเส้นทางนั้น ป้ายสัญญาณ อาคาร จะอยู่ใกล้ตัวรถมาก และหลายช่วงเช่นกันที่กิ่งไม้ข้างทางนั้นครูดไปกับขบวนรถตอนรถวิ่งผ่าน

รูปที่ ๒ แผนที่ที่ตั้งสถานีรถไฟพรมแดน ด้านบน (สถานีสามแยก) เป็นด้านที่มาจากวงเวียนใหญ่ ด้านล่าง (สถานีทุ่งสีทอง) เป็นด้านที่มุ่งหน้าไปมหาชัย ถนนใหญ่แนวเฉียงด้านล่างคือถนนพระราม ๒

เส้นทางรถไฟสายนี้ พอเข้าเขตสถานีรางโพธิ์ก็จะเลียบไปกับคลองระหาญที่อยู่ด้านทิศใต้ของทางรถไฟ ช่วงเส้นทางที่ยังอยู่ในเขตกรุงเทพนั้นบรรยากาศสองข้างทางจะเป็นแบบหนึ่ง คือเหมือนวิ่งผ่านหลังชุมชนเมืองที่มีผู้คนอาศัยอยู่หนาแน่น เป็นบ้านไม้ที่ปลูกชิดติดกันที่เชื่อมต่อกันด้วยทางสัญจรเล็ก ๆ ที่รถยนต์อาจพอวิ่งผ่านไปได้แค่นั้นเอง แต่พอใกล้พ้นเขตกรุงเทพแล้วก็เป็นอีกแบบหนึ่ง กลายเป็นคล้ายกับเป็นดินแดนที่คนไม่พลุกพล่าน หลายช่วงวิ่งผ่านริมรั้วหมู่บ้านที่เต็มไปด้วยบ้านขนาดใหญ่ บริเวณที่วิ่งผ่านชุมชนนั้น บ้านเรือนจะอยู่ใกล้กับทางรถไฟมาก เรียกว่าใกล้แบบยื่นมือออกไปจับหลังคาบ้านได้ เหตุที่เป็นเช่นนี้เดาว่าเป็นเพราะเส้นทางสายนี้เริ่มแรกนั้นเป็นรถไฟที่เอกชนเป็นคนลงทุนสร้างและดำเนินงาน ก่อนจะมีการควบรวมเป็นของรัฐในภายหลัง การซื้อที่ดินสำหรับการวางรางจึงไม่กว้างมาก เว้นแต่บริเวณบางสถานีที่ต้องมีรางให้รถไฟหลีกกัน แต่ก็มีบางสถานีเหมือนกัน ที่พอขบวนรถจอดทีก็ต้องจอดแบบขวางถนนเลย

รูปที่ ๓ บรรยากาศบ้านริมคลองระหาญ รถหว่างรถไฟวิ่งจากสถานีสามแยกไปพรมแดน

รูปที่ ๔ จุดตัดถนนก่อนถึงสถานีรถไฟพรมแดน

รูปที่ ๕ ขบวนรถกำลังวิ่งผ่านป้ายสถานี

รูปที่ ๖ รถไฟกำลังจะหยุดนิ่งแล้ว สถานีนี้ดีหน่อยตรงที่มีชานชาลาเล็ก ๆ ให้ผู้โดยสารใช้ แถมราดยางมะตอยให้ด้วย

รูปที่ ๗ จุดตัดถนนเมื่อเคลื่อนตัวออกมาจากสถานีได้เล็กน้อย

รูปที่ ๘  สถานีรถไฟวงเวียนใหญ่ ขณะรอรถไฟเที่ยว ๑๐.๔๐ น  ภาพนี้มองจากปลายชานชาลาไปยังทางเข้าสถานี  ตลอดชานชาลาก็มีของกินขายเต็มไปหมด

รูปที่ ๙ สภาพชานชาลาสถานี รูปนี้ถ่ายไว้เมื่อวันพฤหัสบดีที่ ๕ กรกฏาคม ๒๕๖๑ เมื่อทดลองเดินทางไปจนถึงแม่กลอง

คลิปวิดิโอนั้นถ่ายด้วยกล้องโทรศัพท์ แต่ไม่ได้ตั้งความละเอียดไว้สูง (กลัวหน่วยความจำเต็ม) รูปที่ ๓ - ๗ ที่จับออกมาจากคลิปจึงไม่ค่อยชัดเท่าไร โดยเฉพาะช่วงที่รถวิ่งด้วยความเร็วสูง แต่ที่เอามาลงไว้ก็เพราะไม่สามารถบันทึกคลิปวิดิโอลงกระดาษได้เมื่อพิมพ์ออกมาเท่านั้นเอง