"เมื่อหลายเดือนที่แล้วมีน้ำป่าหลากลงมา
โชคดีว่าหนีกันทัน"
พี่ที่ปูเสื่อนั่งรอครอบครัวของเขาที่เดินขึ้นไปบนยอดน้ำตกเล่าให้ผมฟัง
พร้อมกับชี้บอกทางเดินขึ้นไปชมน้ำตกข้างบน
วันอาทิตย์ที่ผ่านมามีโอกาสได้ไปกินโต๊ะจีนงานบวชแถวบ้านหนองผักหนาม
ที่อ.หนองใหญ่
จ.ชลบุรี
ระหว่างที่ขับรถวนเวียนหาบ้านงานอยู่นั้นก็ได้เป็นป้ายบอกทางไปวนอุทยานน้ำตกเขาเจ้าบ่อทองที่อยู่ทางอีกฟากหนึ่งของภูเขา
ก็เลยกะว่าพอเสร็จงานเลี้ยงก็จะแวะเข้าไปเยี่ยมชมดูหน่อย
วนอุทยานแห่งนี้ถ้านับจากแยกถนนสาย
๓๓๑ ที่บ้านเนินโมก
ก็จะใช้เส้นทางสาย ๓๔๐๑
ขับมาเรื่อย ๆ
ก็จะพบทางเข้าอุทยานอยู่ทางด้านขวามือ
เปิดให้เข้าฟรี ไม่เก็บเงิน
ดูจากทำเลที่ตั้งแล้วผู้ที่มาพักผ่อนส่วนใหญ่ก็คงจะเป็นคนในท้องถิ่นมากกว่า
หรือไม่ก็คงเป็นผู้ที่ไปไหว้บรรพบุรุษแถวนั้นในช่วงเทศกาล
รูปที่
๑ ที่ตั้งของวนอุทยานน้ำตกเขาเจ้าบ่อทอง
ในเขตอ.หนองใหญ่
จ.ชลบุรี
พฤติกรรมอย่างหนึ่งของคนบ้านเราจำนวนไม่น้อยเวลาไปท่องเที่ยวตามธรรมชาติคือต้องหอบของกินไปกิน
ถ้าไปทะเลก็ต้องไปนั่งกินบนหาด
ถ้าไปน้ำตกก็ต้องไปหาที่นั่งกินกลางน้ำตกให้ได้
ถ้ากลางน้ำตกไม่มีที่ให้นั่งกินก็ขอเป็นริมน้ำตกก็แล้วกัน
แล้วสิ่งที่ตามมาก็คือมักจะไม่เก็บเศษขยะลงมาด้วย
ทำให้มีเศษขยะซุกอยู่ตามซอกหินต่าง
ๆ ของน้ำตก และตลอดทางเดินขึ้นไปยังน้ำตกชั้นบน
ซึ่งที่นี่ก็เป็นเช่นนั้น
รูปที่
๒ บนเส้นทาง ๓๔๐๑ มุ่งหน้าไปทางบ่อทอง
จะเห็นทางเข้าอยู่ขวามือ
บอกว่าเข้าไปลึกประมาณกิโลครึ่ง
ถนนเส้นนี้เป็นถนนลาดยางตลอดทาง
มีบางช่วงเป็นหลุมบ่อนิดหน่อย
รูปที่
๓ ถนนลาดยางมาสุดทางที่หน้าทางเข้าอุทยาน
ถ้าวิ่งเลยไปจะเป็นทางลูกรังที่ไม่รู้เหมือนกันว่าไปได้ถึงไหน
จะเป็นการดีกว่าไหมถ้าจะมีการรณรงค์กันไม่ให้นำอาหารขึ้นไปกินบนน้ำตก
จัดสถานที่ไว้บริเวณลานทางเข้าอุทยานก็พอ
ใครจะเดินขึ้นไปถ้าอยากพกน้ำขึ้นไปกินก็อนุญาตให้เฉพาะกระติกน้ำที่ต้องนำกลับออกมาด้วย
ไม่ใช่น้ำขวดพลาสติกชนิดใช้ครั้งเดียวทิ้ง
แบบที่อุทยานบางแห่งปฏิบัติอยู่
ซึ่งมันก็ทำให้สถานที่ท่องเที่ยวนั้นแลดูสะอาดตาดี
วันนี้ก็ไม่มีอะไรมาก
หลังจากจัดเรื่องวิชาการหนัก
ๆ ติดต่อกันหลายเรื่อง
ก็ขอพักด้วยเรื่องไม่มีสาระมาก
ถือว่าเป็นการเล่าเรื่องด้วยรูปภาพก็แล้วกัน
รูปที่
๕ ภาพน้ำตกชั้นล่างสุดเมื่อมองจากทางด้านหลังป้ายสำหรับเช็คอิน
รูปที่
๖ น้ำตกชั้นล่างสุดเมื่อมองจากด้านล่างตรงขึ้นไป
ตอนนี้ไม่ค่อยมีน้ำเท่าไรนัก
แต่พอขึ้นไปดูข้างบนก็เห็นร่องรอยเหมือนกันว่าช่วงน้ำหลากสายน้ำคงกว้างกว่านี้
รูปที่
๘ จากลานจอดรถ ถ้าเดินข้ามลำธาร
จะมีทางเดินสำหรับขึ้นไปยังชั้นบนและศาลเจ้า
รูปนี้เป็นตรงปากทางขึ้น
รูปที่
๙
ขึ้นมาได้หน่อยก็ขอถ่ายรูปเส้นทางที่ขึ้นมาไว้เป็นที่ระลึกหน่อย
สาวสวยในรูปคือภรรยาผมเอง
:)
:) :)
รูปที่
๑๐ จุดแรกที่มาถึงคือทางแยกที่ชื่อร่มไทรทอง
เดินตรงขึ้นไปทางขวาจะไปศาลเจ้าแปะกง
ถ้าแยกลงซ้ายจะลงสู่ลานน้ำตกที่มีชื่อว่าร่มไทรเงิน
รูปที่
๑๑ ลานน้ำตกที่มีชื่อว่าร่มไทรเงิน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น