เรียนกันมาหนัก ทำงานกันมาก็เยอะ วันนี้ก็เลยขอแนะนำเพลงเก่า ๆ ให้ฟัง ซึ่งอายุของทั้งสองเพลงนี้น่าจะนานพอ ๆ กัน (ไม่รู้เหมือนกันนะว่าจะตรงกับความรู้สึกของใครต่อใครในกลุ่มกันบ้างหรือเปล่า เพราะเห็นมีบางรายระบายความรู้สึกเอาไว้บน Facebook)
เพลงแรกแต่งโดย คุณบุปผา ธรรมบุตร ร่วม ๓๐ ปีมาแล้ว ซึ่งแต่งเองและร้องเพลงนี้เอง ถ้าจะได้บรรยากาศต้องฟังฉบับที่เล่นเปียนโนไปร้องเพลงไป ผมมีแต่เทป (ซื้อไว้ตั้งแต่ตอนนั้น) หาฉบับ mp3 ไม่ได้ เลยคัดลอกเนื้อเพลงมาให้อ่านกัน ส่วนเพลงร้องอย่างไรก็ลองไปหาฟังกันเองก็แล้วกัน (ถ้าหาไม่เจอจริง ๆ ค่อยมาขอให้ร้องให้ฟังก็ได้)
ห่างรัก (โดยบุปผา ธรรมบุตร)
ยามจำพรากจากกัน เฝ้าเพ้อและฝันคิดถึงเธออยู่
จากกันไปไกลกายห่างยอดชู้ สุดจะหยั่งรู้ใจเธอนั้นเป็นฉันใด
ยามรักเราชื่น แสนเริงระรื่นโลกพลันสดใส
โอ้ว่ารักเรานั้นสุขเกินใคร ดื่มด่ำฤทัย
ไม่เคยคิดฝันวันนั้นจะมา ปวดร้าวนักหนาเธอต้องจากไป
ร้าวรานหัวใจ ทำไฉน....จักคืน
เพลงที่สองดูเหมือนจะร้องโดยคุณไอศูรย์ เป็นเพลงของวงแกรนเอ็กซ์ที่คุณนคร เวชสุภาพร ร่วมวงอยู่ แต่ตอนนี้แกหายไปไหนก็ไม่รู้ (น่าจะอยู่เบื้องหลัง) เห็นแต่ลูกชายออกทีวีโฆษณาอยู่บ่อย ๆ เพลงนี้จะหาฟังได้ง่ายทางอินเทอร์เน็ต
สายใย (แกรนเอ็กซ์)
เคยเหงาบ้างไหม เหมือนวันที่โลกไร้สรรพเสียง
เรไรไม่ร้อยจำเรียง ยินเพียงหัวใจไหวระรัว
คิดถึงบ้างไหม เคยเยือนเคยยั่วเหย้าหยอกเล่นหัว
เคยคุยส่งเสียงลั่นครัว ไม่กลัวไม่เกรงใด ๆ
ลาทีเจอะกันวันใหม่ ถึงอยู่ไกลส่งใจไปถึง
ภาระผูกพันตราตรึง แม้อยู่ที่ใดหัวใจเป็นหนึ่ง
จะกลับมาให้พบพาน
รอได้ไหม รอวันที่โลกพร้อมสรรพเสียง
เรไรร่วมร้อยจำเรียง บทเพลงวิวาห์กังวาล
มีคนเขาเปรียบหัวใจคนเราก็เหมือนกับเหล็ก ยิ่งถูกตีหนักหน่วงเท่าใดก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น (เหล็กยิ่งถูกตีก็ยิ่งแข็งขึ้น) :)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น