Memoir
ฉบับนี้เป็นบันทึกสัญญาณพีคออกซิเจนที่วัดจาก
ECD
ในช่วงบ่ายวันนี้
เพื่อไว้อ้างอิงในการเปรียบเทียบความแรงของสัญญาณ
ECD
เมื่อเวลาผ่านไป
(ECD
ทำงานด้วยสารกัมมันตภาพรังสี
ซึ่งจะเสื่อมไปตามเวลา)
สภาวะการทำงานยังคงเป็นเช่นเดียวกันกับที่รายงานไว้ใน
Memoir
ปีที่
๘ ฉบับที่ ๑๑๐๓ เรื่อง "GC-2014 ECD & PDD ตอนที่๓๖ ECDหลังผ่านไปปีเศษ"
เพียงแต่การทดลองในวันนี้ใช้อุณหภูมิคอลัมน์
40ºC
รูปแรกนั้นเป็นโครมาโทแกรมจากการฉีดอากาศ
๔ ครั้ง พีคที่เห็นนั้นเป็นพีคออกซิเจน
(เราใช้ไนโตรเจนเป็น
carrier
gas ดังนั้นจึงไม่มีพีคไนโตรเจน)
เป็นการเปรียบเทียบตำแหน่งและขนาดความสูงของพีค
รูปที่สองนั้นเป็นภาพขยายส่วนฐานของพีคโดยที่ไม่ได้มีการปรับแต่งระดับของเส้น
base
line จะเห็นว่าในช่วงแรกเส้น
base
line จะอยู่ที่ระดับสูง
(เปิดเครื่องตั้งแต่
๘.๓๐
น มาฉีดตัวอย่างครั้งแรกตอนราว
ๆ บ่ายโมงครึ่ง แต่พอการฉีดสองครั้งหลัง
(หลังบ่ายสามโมง)
ได้ระดับเส้น
base
line ที่ใกล้เคียงกัน
ผลนี้แสดงให้เห็นว่าต้องใช้เวลานานเท่าใดกว่าเส้น
base
line จะคงที่
(ปรกติจะเปิดไว้อย่างน้อย
๔ ชั่วโมงก่อน จึงจะเริ่มฉีดตัวอย่างแรกได้
ส่วนรูปสุดท้ายเป็นการนำโครมาโทแกรมมาทาบทับกันโดยวางจุดตั้งต้นพีคให้อยู่ที่ระดับเดียวกัน
เพื่อตรวจสอบจุดสิ้นสุดของพีค
เครื่อง
GC-2014
เครื่องนี้
พอโปรแกรมอุณหภูมิเสร็จเรียบร้อยและทำการ
download
พารามิเตอร์ต่าง
ๆ เครื่องจะไม่ทำการเพิ่มอุณหภูมิทันที
แต่จะรออยู่เป็นช่วงเวลาหนึ่งก่อน
เพื่อให้ carrier
gas ทำการ
purge
ไล่อากาศ
(ที่อาจมีอยู่ในคอลัมน์เมื่อทำการปิดเครื่อง)
ในคอลัมน์ออกก่อน
จากนั้นจึงค่อยเพิ่มอุณหภูมิ
oven
ไปที่อุณหภูมิที่ทำการวิเคราะห์
พรุ่งนี้ก็จะทำการเปิดเครื่องทิ้งเอาไว้ในช่วงเช้า
และช่วงบ่ายหลังข้าวเที่ยงก็คงจะได้ทำการฉีด
NO
กัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น