"ลมพัดแรงกล้า
เราจึงยืนอยู่ท้าแรงลม"
The
Wind Rises ผมว่าผมชอบเรื่องนี้แล้วซิ
ถึงแม้จะไม่ทันได้ใช้
Slide
rule ในการเรียนมหาวิทยาลัย
แต่บรรยากาศกดเครื่องคิดเลขไป
ทดเลขบนกระดาษไป
มันก็เหมือนกับตอนสมัยเรียน
โต๊ะเขียนแบบที่ต้องนั่งเก้าอี้สูง
ๆ พร้อมกับพื้นโต๊ะที่ปรับเอียงได้
นึกถึงตอนนั่งเรียนวิชา
Drawing
บรรยากาศของประเทศญี่ปุ่นช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่
๑
มาจนถึงก่อนสงครามโลกครั้งที่
๒ รวมทั้งเหตุแผ่นดินไหวใหญ่
ที่ทำให้เกิดเพลิงเผากรุงโตเกียวราบเป็นหน้ากลอง
แต่สำหรับชีวิตวิศวกรอย่างเรา
ๆ แล้วผมว่าบทที่กินใจมากที่สุด
เห็นจะได้แก่การที่ต้องจากบ้านที่เคยอยู่
ไปทำงานต่างถิ่น
เพื่อไป
...
...
...
...
...
...
พบรัก
:)
หมายเหตุ
:
(๑)
เรื่องบางเรื่องมันเหมาะสำหรับเก็บเอาไว้ในใจ
เอาไว้โอกาสมันเอื้ออำนวย
ก็คิดถึงมันสักที
และก็นั่งยิ้มอยู่คนเดียว
(๒)
ข้อความข้างบนโพสไว้ใน
facebook
เมื่อคืน
หลังกลับจากไปดูหนังเรื่องนี้พร้อมกันทั้งครอบครัวตอนเย็นที่พารากอน
(๓)
รูปโปสเตอร์ของภาพยนต์เรื่องดังกล่าวในหน้าถัดไปนำมาจาก
Jiro
Horikoshi ตัวเอกของเรื่อง
รูปนี้นำมาจาก
http://hansverkaik.com/site/pages/j-n/jiro-horikoshi.php?lang=EN เสียดายที่เว็บที่แสดงภาพนี้ไม่ได้ให้รายละเอียดใด
ๆ ของวัน-เวลา-สถานที่
ที่ถ่ายภาพนี้เอาไว้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น