วิศวกรรมเคมี ใช่ว่าภาคนี้ไม่มีตำนาน (๒) MO Memoir : Friday 25 September 2558

ผมเรียนจบกลับมาทำงานเมื่อปี ๒๕๓๗ ก็ได้ห้องทำงานอยู่ที่ชั้นบนสุดคือชั้น ๔ ของตึกนี้ ช่วงนั้นกรุงเทพรถติดมาก เพราะมีการก่อสร้างรถไฟลอยฟ้าสายแรก แถมบางวันมีสอนหนังสือภาคนอกเวลาราชการ กว่าจะเลิกเรียนกันก็ร่วมสามทุ่มครึ่ง แถมวันรุ่งขึ้นยังมีสอนตอนแปดโมงเช้าอีก ยังดีที่ห้องน้ำของอาคารมีห้องอาบน้ำให้ใช้ ช่วงนั้นก็เรียกว่าใช้ห้องทำงานเป็นห้องนอน และถือโอกาสฝึกใช้เครื่องมือวิเคราะห์ต่าง ๆ ไปด้วยในตัว
  

แม้ว่าห้องที่ใช้นอนจะอยู่ออกมาอีกทางด้านหนึ่งของอาคาร แยกออกมาจากด้านที่นิสิตที่ทำงานค้างคืนกันใช้เป็นที่พักนอน แม้ว่าตึกนี้จะมีเรื่องเล่า แม้ว่าตึกนี้จะมีตำนาน แต่ก็ไม่เคยเจออะไรกับตัวเอง

ภาควิชาย้ายออกจากตึกนี้เมื่อปี ๒๕๔๐ โดยยังคงห้องแลปไว้ที่ชั้น ๓ ส่วนชั้น ๔ ก็ยกพื้นที่ให้ภาควิชาอื่นไปใช้งาน ผมเองก็เลยต้องย้ายห้องทำงานไปยังตึกใหม่ด้วย

แต่ ใช่ว่าตึกนี้ไม่มีเรื่องเล่า ใช่ว่าภาคนี้ไม่มีตำนาน

เมื่อวานซืนระหว่างสอนแลป คุณหนุ่มเพื่อนร่วมงานแอบมากระซิบพร้อมกับเอารูปที่ถ่ายเอาไว้เมื่อช่วงเช้ามาให้ดู (รูปข้างล่าง) พร้อมกับบอกว่า สงสัยว่าคนอยู่ข้างบนคงโดนอะไรเข้าไปบ้างแล้ว ผมก็เลยแอบแวะไปดูบ้าง ก็พบแต่ขวดน้ำและกระถางธูปวางเอาไว้ ส่วนจานข้าวที่ปรากฏในรูปที่ถ่ายไว้ช่วงเช้าหายไปแล้ว สถานที่ที่ถ่ายรูปคือบันไดด้านข้างอาคารด้านทิศตะวันตก ระหว่างชั้น ๓ และชั้น ๔ เห็นเหตุการณ์นี้ทำให้นึกถึงเรื่องที่เคยเกิดขึ้นกับนิสิตที่ตัวเองเป็นที่ปรึกษา เมื่อครั้งยังทำงานอยู่ที่ตึกนี้ได้ ส่วนเหตุการณ์ที่เกิดคืออะไรนั้นได้เล่าไว้แล้วใน Memoir ปีที่ ๒ ฉบับที่ ๑๓๐ วันอังคารที่ ๙ มีนาคม ๒๕๕๓ เรื่อง "เหตุเกิดตอนทำแลปกลางคืน"

ส่วนสาเหตุที่แท้จริงคืออะไรนั้น ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน คงได้แต่รอฟังเรื่องราวกันต่อไป :) :) :)