MO Memoir รวมบทความชุดที่ ๗ อุบัติเหตุ MO Memoir : Wednesday 22 June 2559

"เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดความผิดพลาดแบบเดิมซ้ำอีก"

คำกล่าวข้างต้นอาจถือได้ว่าเป็นแนวปฏิบัติของหน่วยงานที่ทำหน้าที่สอบสวนการเกิดอุบัติเหตุในหลายประเทศ ที่ไม่ได้ทำเพียงแค่การหาใครสักคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุว่าเป็นผู้กระทำผิด แต่มีการมองลึกลงไปถึงระบบการบริหารงานของหน่วยงาน สภาพแวดล้อมในการทำงาน การจัดสิ่งอำนวยความสะดวกในการทำงาน การฝึกอบรมผู้ปฏิบัติงาน การกำกับดูแลการทำงานให้เป็นไปตามมาตรฐาน ฯลฯ และเมื่อได้ข้อสรุปแล้วก็จะมีการนำเอาผลการสอบสวนและข้อสรุปที่ได้นั้นเผยแพร่สู่สาธารณะชน เพื่อให้เป็นที่รู้กันทั่วไป เพื่อที่ผู้อื่นจะได้ไม่ทำผิดพลาดแบบเดิมซ้ำอีก
 

โดยความเห็นส่วนตัวแล้ว ข้อสรุปที่ได้จากการสอบสวนอุบัติเหตุมักขึ้นอยู่กับว่าใครเป็นผู้สอบสวน และการสอบสวนนั้นมีวัตถุประสงค์ใด ประเด็นเรื่อง "ความเสี่ยงที่ยอมรับได้" ก็ยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ ตรงนี้ถ้านึกภาพไม่ออกก็ขอให้นึกภาพการข้ามถนน เราไม่สามารถที่จะสร้าง สะพานลอย สร้างอุโมงค์ให้ลอด หรือมีรั้วกั้นไมให้คนตัดผ่านถนน ตลอดทุกเส้นทาง บางที่เราก็ใช้ทางข้ามด้วยสัญญาณไฟ บางที่เราก็มีแต่ทางม้าลายเท่านั้น และบางที่เราก็ไม่มีการทำเครื่องหมายทางข้ามเลย ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับจำนวนผู้คนและยวดยานที่สัญจรไปมาและพื้นที่ของถนนในบริเวณนั้น
 

รวมบทความชุดนี้เป็นการนำเอาบทความเฉพาะส่วนที่เกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุต่าง ๆ ทั้งที่ได้รวบรวมจากข้อมูลต่าง ๆ และประสบการณ์ส่วนตัว ที่ได้นำขึ้นหน้า blog ทั้งสิ้น เพียงแต่บนหน้า blog นั้นเนื้อเรื่องมันกระจัดกระจายและไม่เรียงเป็นลำดับ จึงนำรวมกันใหม่และจัดเรียงลำดับให้ใหม่ และในบางกรณีก็ได้นำเรื่องราวพื้นฐานเกริ่นนำให้ก่อน เพื่อเป็นการปูพื้นฐานให้กับผู้ที่กำลังศึกษาอยู่ว่าสิ่งที่มีการกล่าวถึงในบทความนั้นคืออะไร โดยรวมแล้วก็กว่า ๓๐๐ หน้า A4
 

ในหลายกรณีที่นำเสนอนั้นข้อมูลที่ได้รับไม่มีความชัดเจนหรือไม่สามารถยืนยันความถูกต้องได้ เนื่องด้วยผู้ที่ให้ข้อมูลนั้นเกรงว่าจะส่งผลกระทบถึงผู้เกี่ยวข้อง ดังนั้นผู้อ่านจึงควรต้องใข้ความระมัดระวังในการสรุป อาจต้องอาศัยการ "อ่านระหว่างบรรทัด" ให้มากหน่อย

ดาวน์โหลดไฟล์ pdf กดที่นี่
 

MO Memoir รวมบทความชุดที่ ๑๙ กว่าจะเป็นวิศวกรเคมี (๒) MO Memoir : Tuesday 16 January 2561

"บันทึกเรื่องราวในอดีต เพื่อให้คนรุ่นปัจจุบันได้รู้เห็น และเพื่อให้คนรุ่นนั้นได้รำลึกถึง

บันทึกเรื่องราวที่เพิ่งเกิด เพื่อให้คนรุ่นก่อนได้รับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลง และเพื่อเป็นบันทึกความทรงจำให้คนรุ่นปัจจุบันเผื่อพวกเขาจะลืม

บันทึกเรื่องราวที่เกิด ที่ไม่ได้เจาะจงไปที่เรื่องราวของใครคนหนึ่ง แต่เป็นเรื่องที่ทุกคนต่างมีส่วนร่วมกันสร้างขึ้นมา

บันทึกภาพสถานที่ธรรมดา ๆ ที่อาจเป็นเพียงแค่เส้นทางเดินทางผ่านสำหรับใครต่อใคร แต่อาจเป็นสถานที่ที่เป็นที่เกิดเหตุการณ์ที่สำหรับคนบางคนแล้ว มันมีค่าควรแก่การจดจำตลอดไป ไม่ว่าเรื่องนั้นจะเป็นเรื่องที่ทำให้สุขหรือทุกข์ก็ตาม

สำหรับคนที่จบไปแล้ว เรื่องราวของชีวิต ๔ ปีในรั้วมหาวิทยาลัย เป็นเรื่องที่ไม่สามารถจะกลับมาแก้ไขได้ แต่เป็นเรื่องที่สามารถกลับมารำลึกถึงได้

สำหรับคนที่ยังเรียนอยู่ ยังสามารถใช้เวลาที่เหลืออยู่ เพื่อสร้างประสบการณ์ที่ดีที่ควรค่าแห่งการจดจำ ไม่ว่าจะเป็นในความทรงจำของตนเอง หรือของผู้อื่นที่อยู่รอบข้าง"

ข้อความข้างต้นมาจากส่วนเกริ่นนำ "เปิดลิ้นชักความทรงจำ" ของรวมบทความชุดที่ ๑๙ "กว่าจะเป็นวิศวกรเคมี (๒)" ที่ได้รวบรวมภาพ ๑๐๐ ภาพ (ภาพที่ ๑๐๑ - ๒๐๐) ที่ได้นำลงหน้า blog ในกล่อง "กว่าจะเป็นวิศวกรเคมี" และบทความบางเรื่องที่เกี่ยวกับเรื่องราวในมหาวิทยาลัยที่เคยนำลง blog เอาไว้แล้ว รวมทั้งสิ้นประมาณ ๒๓๐ หน้า A-4

หลายคน ที่มาเรียนที่ภาควิชานี้ เพราะอยากประกอบอาชีพทางด้านนี้

หลายคน ที่มาเรียนที่ภาควิชานี้ เพราะคิดว่าสาขาวิชาชีพนี้น่าสนใจ
หลายคน ที่มาเรียนที่ภาควิชานี้ เพราะไม่รู้ว่าจะไปเรียนสาขาไหนดี
และหลายคน ที่มาเรียนที่ภาควิชานี้ เพราะโดนกดดันให้มาเรียน

 

แต่ไม่ว่าแต่ละคนจะเข้ามาเรียนด้วยสาเหตุใด หน้าที่ของอาจารย์ผู้สอนก็คือการถ่ายทอดความรู้และแสดงให้เห็นว่าสาขาวิชาชีพนี้เป็นอย่างไร ส่วนผู้เรียนนั้นเมื่อสำเร็จการศึกษาไปแล้ว จะตัดสินใจทำงานในสาขาวิชาชีพนี้ต่อไปหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเขาเหล่านั้นเอง

ดาวน์โหลดไฟล์ขนาดเล็ก (20 MB) กดที่ลิงก์นี้

ดาวน์โหลดไฟล์ขนาดใหญ่ (40 MB) กดที่ลิงก์นี้ 

ขอขอบคุณผู้มีอุปการะคุณทุกท่าน MO Memoir : Sunday 1 January 2555

Memoir ฉบับแรกของปีพ.ศ. ๒๕๕๔ คือฉบับที่ ๒๓๗ และฉบับสุดท้ายคือฉบับที่ ๓๘๐ รวมแล้วในรอบปีที่ผ่านมามีบันทึกออกไป ๑๔๔ ฉบับจำนวนประมาณ ๔๓๐ หน้า A-4 (ไม่รวมหน้าของเอกสารแนบ) ในรอบปีที่ผ่านมามีผู้เข้ามาเยี่ยมชมกว่า ๕๐,๐๐๐ ครั้ง หรือเฉลี่ยประมาณ ๑๓๐ ครั้งต่อวัน

ภาพรวมของสถิติการเยี่ยมชมที่ google บันทึกเอาไว้อยู่ในรูปที่ ๑ ข้างล่าง โดยเดือนที่มีผู้เข้าเยี่ยมชมมากที่สุดคือเดือนกรกฎาคม มีผู้เข้าเยี่ยมชมเกือบ ๘,๐๐๐ ครั้ง (ที่เห็นในรูปที่ ๑ ว่ามีการเข้าดูหน้าเว็บ ๗,๒๐๓ ครั้งอันที่จริงมันเป็นของเดือนมิถุนายน นี่แสดงว่า google ก็เพี้ยนได้เหมือนกัน) 

 

เดือนที่มีผู้เข้าเยี่ยมชมน้อยที่สุดคือเดือนตุลาคม ซึ่งมีการเข้าเยี่ยมชมเพียง ๒,๔๑๕ ครั้ง ทั้งนี้อาจเป็นเพราะปัญหาน้ำท่วมที่ทำให้จำนวนผู้เข้าเยี่ยมชมลดลง แม้แต่ตัวผมเองปลายเดือนนั้นยังต้องอพยพและออก Memoir ในเดือนพฤศจิกายนได้เพียงแค่ ๔ ฉบับ

รูปที่ ๑ ภาพรวมของการเข้าเยี่ยมชม blog เริ่มบันทึกตั้งแต่พฤษภาคม ๒๕๕๒ แต่ในกราฟนั้นกระโดดข้ามปี ๒๕๕๓ ไป

เรื่องที่มีผู้เข้ามาอ่านมากที่สุด ๑๐ อันดับแรก โดยนับตั้งแต่เริ่มมีการบันทึกสถิติการเข้าเยี่ยมชม blog นี้ได้แสดงไว้ในรูปที่ ๒ โดยจะเห็นว่าเรื่องวาล์วและการเลือกใช้ยังคงเป็นเรื่องที่มีผู้สนใจเข้ามาอ่านมากที่สุด โดยมีเรื่องการวัดปริมาตรของเหลวตามมาห่าง ๆ เป็นอันดับที่ ๒ แต่จำนวนการเข้าเยี่ยมชมบทความทั้งสองรวมกันก็เข้าไปถึงร้อยละ ๑๐ ของการเข้าเยี่ยมชมทั้งหมด

เรื่องที่ทำให้ผมแปลกใจว่าทำไมในรอบปีที่ผ่านมาจึงมีคนเข้ามาอ่านเรื่องนี้บ่อยครั้งมากคือเรื่อง "คู่มือการใช้เครื่อง GC-2014 (FPD) (ฉบับร่าง ๑)" ทั้งนี้เพราเครื่องดังกล่าวไม่น่าจะมีคนใช้งานมาก และควรจำกัดอยู่ในกลุ่มแคบ ๆ เท่านั้น

รูปที่ ๒ สถิติเรื่องที่มีผู้เข้ามาอ่านมากที่สุด ๑๐ อันดับแรกนับตั้งแต่เริ่มมีการบันทึก

สถิติประเทศที่มาเข้าเยี่ยมชม รวมทั้งโปรแกรมและระบบปฏิบัติการ ๑๐ อันดับแรกที่ใช้ในการเยี่ยมชมอยู่ในรูปที่ ๓ ผมเดาว่าบางส่วนคงเป็นนักเรียนไทยที่ไปศึกษาอยู่ต่างประเทศ และบางส่วนอาจเป็นชาวต่างประเทศที่บังเอิญค้นมาเจอ blog นี้เนื่องจากในบางบทความนั้นผมใช้ tag เป็นภาษาอังกฤษ

วันนี้ขึ้นปีใหม่แล้ว ก็เลยรวบรวมสถิติว่าในรอบปีที่ผ่านมานั้น blog นี้เป็นอย่างไรบ้างมาบันทึกเอาไว้ ขอบคุณคนที่ส่ง SMS มาอวยพรเมื่อหลังเที่ยงคืนด้วย ผมหลับไม่รู้เรื่อง พึ่งจะมาได้เห็นเมื่อสักครู่นี้เอง

 รูปที่ ๓ รายละเอียดที่มาของผู้เข้าเยี่ยมชม

ขอขอบคุณผู้มีอุปการะคุณทุกท่าน MO Memoir : Saturday 1 January 2554

MO Memoir ออกฉบับปฐมฤกษ์เมื่อวันพุธที่ ๙ กรกฎาคม ๒๕๕๑ ในวันนั้นมีการออกไป ๒ ฉบับรวมจำนวน ๓ หน้า นับถึงสิ้นเดือนธันวาคม ๒๕๕๓ รวมออกไปแล้ว ๒๓๖ ฉบับ จำนวน ๗๖๐ หน้า (กระดาษ A4)

ผมนำบทความขึ้น blog ชื่อ http://www.tamagozzilla.blogspot.com เมื่อเดือนสิงหาคม ๒๕๕๒ ตอนนั้นคิดเพียงแค่อยากรู้ว่าการเขียน blog นั้นทำอย่างไร และแจ้งให้รับรู้กันเฉพาะสมาชิกของกลุ่มเท่านั้น โดยหวังจะใช้เป็นที่เก็บข้อมูลที่อยู่ที่เดียวกันทั้งหมดที่สมาชิกของกลุ่มสามารถเรียกดูจากที่ไหนก็ได้

เริ่มเผยแพร่ให้คนนอกกลุ่มรู้จักเป็นครั้งแรกในงาน Open house เมื่อวันอาทิตย์ที่ ๑๗ มกราคม ๒๕๕๓ โดยทดลองวาง counter นับจำนวนผู้เข้ามาเยี่ยมชมโดยเริ่มนับศูนย์จากวันดังกล่าว นับจากวันดังกล่าวจนถึงสิ้นเดือนธันวาคม ๒๕๕๓ พบว่ามีการเข้าเยี่ยมชม blog แล้วกว่า ๓๖๖๐๐ ครั้ง

ตอนแรกก็จะหวังว่าคงมีแต่เพียงเฉพาะสมาชิกของกลุ่มหรือผู้ที่สนใจจะเข้าร่วมกลุ่มเท่านั้นที่จะมาเปิด blog นี้ แต่ต่อมาได้ขยายไปยังนิสิตป.ตรี เนื่องจากเห็นว่าเนื้อหาบางเรื่องนั้นเกี่ยวพันกันทั้งนิสิตบัณฑิตศึกษาและป.ตรี และเป็นประโยชน์แก่นิสิตทั้งสองกลุ่ม และยังได้ใช้เป็นฐานสำหรับให้นิสิตป.ตรี (และนิสิตบัณฑิตศึกษา) มาดาวน์โหลดเอกสารการสอนวิชาต่าง ๆ ด้วย

ทาง google เริ่มนำระบบบันทึกสถิติของ blog มาใช้ในเดือนพฤษภาคม ๒๕๕๓ และนับจากวันดังกล่าวจนถึงสิ้นเดือนธันวาคม (๒๑.๐๐ น วันที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๓) พบว่ามีการเข้าเยี่ยมชม ๓๐,๒๗๗ ครั้ง ในจำนวนกว่าสามหมื่นครั้งที่ google บันทึกเอาไว้นั้น เราลองมาดูกันว่ามีข้อมูลใดบ้าง โดยขอเริ่มจากที่มาของผู้ชม ๑๐ อันดับแรกว่ามาจากประเทศใดบ้างก็ดูรูปที่ ๑ ข้างล่างได้


รูปที่ ๑ ที่มาของผู้ชม เบราว์เซอร์และระบบปฏิบัติการที่ใช้ในการชม

ในบางประเทศนั้นผมไม่คาดว่าจะมีนักเรียนไทยไปเรียนอยู่ (เช่นยูเครน บราซิล หรือในยุโรปตะวันออกบางประเทศที่ไม่ติดในรายการ) ยังคิดว่าที่เขาเข้ามาที่ blog เป็นเพราะการค้นหาผ่านทาง key words ที่เป็นภาษาอังกฤษ แต่ถ้ามีนักเรียนไทยเรียนอยู่ที่ประเทศเหล่านั้นจริง ก็หวังว่าคงจะอีเมล์มาทักทายกันบ้าง

ที่นี้เราลองมาดูกันว่าบทความ ๑๐ อันดับแรกที่มีผู้เข้าชมมากที่สุดนั้นคือเรื่องใด ผลออกมาในรูปที่ ๒ (ที่ใช้คำว่าเข้าชมเพราะผมไม่แน่ใจว่าเขาจะเข้ามาอ่านหรือเปล่า)


รูปที่ ๒ รายการบทความ ๑๐ อันดับแรกที่มีผู้เข้าชมมากที่สุด

ถ้าให้ผมเดา ผมเดาว่าผู้ที่เข้ามาอ่านบทความเรื่องวาล์วและการเลือกใช้น่าจะเป็นผู้ที่ศึกษาทางด้านวิศวกรรมเคมี ส่วนเรื่องการวัดปริมาตรของเหลวนั้นน่าจะเป็นนักเรียนม.ปลาย วันที่ที่อยู่ข้างใต้แต่ละชื่อวันที่นำบทความเผยแพร่บน blog สำหรับบทความตั้งแต่เดือนสิงหาคม ๒๕๕๒ และย้อนหลังขึ้นไป ถูกนำมาเผยแพร่ในเดือนสิงหาคม ๒๕๕๒ วันเผยแพร่สำหรับบทความนอกเหนือจากนั้นจะเป็นไปตามวันที่แสดงเอาไว้

ที่ผมแปลกใจคือบทความอันดับที่ ๕ "ฝึกงานภาคฤดูร้อน ๒๕๕๓ ตอนที่ ๗ ที่พักฝึกงาน" นั้น มันเป็นบทความที่ไม่ใช่เชิงวิชาการใด ๆ เลย แต่ทำไมถึงมีคนอ่านเยอะจัง ใครอยากรู้ว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไรก็ลองไปเปิดอ่านเองเองก็แล้วกัน

ส่วนที่ว่าผู้เข้าเยี่ยมชมมาที่ blog นี้ได้ยังไงนั้น ก็ได้แสดงไว้ในรูปที่ ๓ ในหน้าถัดไปแล้ว

วันนี้ขึ้นปีใหม่แล้ว ก็เลยขอเปลี่ยนสี Memoir สักเล็กน้อย เพื่อให้เครื่องพิมพ์สีที่บ้านได้ใช้งานสีทุกสี ไม่เช่นนั้นหัวพิมพ์จะอุดตัน หวังว่าสมาชิกของกลุ่มทุกคนคงจะสนุกกันเต็มที่กับงานขึ้นปีใหม่ แล้วค่อยกลับมาทำงานกันใหม่ในวันอังคาร


รูปที่ ๓ ๑๐ อันดับแรกของ URL ที่แนะนำมา ไซด์ที่แนะนำมา และคำหลักในการค้นหา